Afleren van de speen

Het is en blijft een lastig onderwerp. Wanneer begin je nou met het afleren van de speen en hoe pak je dat aan? Ze zeggen dat je het beste rond de eerste verjaardag kan stoppen. Nou, daar was ik dus al te laat mee. Sophie is nu 2 jaar en een maand.

Sophie was gek op haar spenen, ze haalde er zoveel troost uit. Al werd het wel steeds meer een gewoonte en had ze hem overdag ook continue in. Wat was het heerlijk als ze aan het huilen was dat zodra je de speen erin deed ze gelijk stil was. We hadden wel 7 verschillende en ze lagen overal in huis dus ze zag ze ook de hele tijd.

Wij vonden in één keer stoppen zelf iets te heftig. Daarom zijn wij begonnen met alleen een speen in bed als ze gaat slapen.

Sophie is toch een grote meid. Alleen baby’s gebruiken een speen. Sophie zei dan gelijk “nee, niet grote meid, baby” en stopte dan zo de speen er weer in. Die methode hielp dus niet. Zo ook het verhaal over de tijgertanden.
Aangezien veel boeken over de spenenfee gaan dacht ik dit is mijn laatste optie, ik verzin daar maar een verhaal over en probeer het zo aan Sophie uit te legen.

De spenenfee bewaart de spenen als Sophie wakker is voor de andere baby’s en als ze er echt aan toe is brengt de spenen fee die straks ook als Sophie slaapt naar de pasgeboren baby’s die ze heel erg nodig hebben.
Heel slecht, ik had dus ook niet van tevoren een mooi doosje gekocht, maar gelukkig vond ik nog iets in de kast.

Wanneer ze in de ochtend net wakker is laat ik haar nog wel even wakker worden met der speen in maar al snel vraag ik “mogen ze in het spenendoosje?” en dan doet ze ze er zelf in.
Na haar middagdutje vraagt ze zelf om het spenendoosje en doet ze ze er allemaal in.

Nu ze overdag geen speen meer heeft is ze veel meer gehecht aan haar knuffel. Nu moet Flappie, ja wij geven alles en iedereen een naam hier in huis, overal mee naartoe. Dit was voordat we met de speen stopten helemaal niet zo. Ook zijn we nu eindelijk van die vreselijk slabbetjes af. Het kwijlen is ook gestopt al loopt er soms nog wel een druppeltje over haar mond als ze enthousiast of moe is.

Je leest overal, begin op het juist moment. Ik denk dat het juiste moment niet bestaat. Er is altijd wel wat. Natuurlijk begin niet als je kind ziek is. Ik denk dat je het als ouders zelf het beste aanvoelt. Voor ons was het dat ze naar school ging en het dan voor haar daar ook makkelijker werd. Ook had ik dit zomaar op een dag beslist. Dus veel voorbereidingen had ik niet getroffen.

Ze ging ook net een week naar school, dat raden ze normaal af, maar voor ons werkte het heel goed. Ze vroeg namelijk op school ook om haar speen en dit gaf bij mij ook de doorslag om te stoppen. Ik heb stiekem wel nog één keer de speen aan haar gegeven toen ze de hele buurt bij elkaar krijste en iedereen me aankeek. De eerste week had ik er ook eentje voor de zekerheid in mijn tasje. Gelukkig deed ze hem toen we thuis kwamen wel gelijk uit. Sorry Joeri als je dit nu leest, mijn moederhart deed pijn en jij was er niet.

Zelf heb ik tot mijn 12^de geduimd en voelde ik me zo lullig tegenover Sophie.

Hoe moeilijk ik dacht dat het zou worden met zoveel strijd. Ze doet het eigenlijk super goed en vraagt er overdag helemaal niet meer naar, zelfs niet meer als we een autoritje gaan maken.

Wanneer we gaan stoppen met de spenen in de nacht? Daar ben ik nog niet helemaal over uit. Ik was al blij dat we met overdag gestopt zijn en dat dat is gelukt. Stapje voor stapje. Grote kans dat we de speen gaan megeven aan Sinterklaas inruil voor de grotere versie van Flappie.

Vreselijk trouwens als andere moeders zeggen; “Oh is jouw kind nog steeds aan de speen?” Ik ga er niet eens op in. Ik bepaal zelf wanneer ik ermee stop. Ik bemoei me toch ook niet met jouw opvoeding. Iedereen doet het op zijn eigen manier en laten we dat eens respecteren.

Liefs,
Charlotte